ΓΕ.Λ Θέρμου – Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι

“Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο, να γίνει δύναμη ζωής” – ΓΕ.Λ Θέρμου – Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι

Την Τρίτη 16.04.2024, το Λύκειο Θέρμου είχε τη χαρά να φιλοξενήσει το Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήριο «Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο, να γίνει δύναμη ζωής», η λειτουργία του οποίου εγκρίθηκε και θεσμοθετήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου (ΥΠΑΝ) και λειτουργεί για τρίτη συνεχή χρονιά, υπό την εποπτεία της Επιθεωρήτριας Φιλολογικών Μαθημάτων και ποιήτριας Χρυσούλας Αλεξάνδρου.

Ήτανε τόσο όμορφα και απρόβλεπτα…Αυτός ο τόπος,  ο δικός μας τόπος όπου και να τον περπατήσεις είναι μια αγκαλιά! Ιστορία, μύθοι, περιπέτειες,  μυρωδιές, ο “έρωτας” ο ίδιος.
Η Ελλάδα η Κύπρος μας!
“Αυτός ο κόσμος, ο μικρός ο Μέγας”.
Θέρμος Αιτωλοακαρνανίας, στο παλιό Κεφαλόβρυσο, ανάμεσα σε θερμές πηγές και σε πλατάνια περήφανα!
Η τραγική πρόσφατη ιστορία του νησιού μας, η εισβολή και κατοχή, η ιστορία του Θέρμου επί τουρκοκρατιας,  η νεότερη ιστορία του ελληνισμού,  η ιστορία του καθενός εντός του, συναντήθηκαν στις φωνές των παιδιών. Καταδίκασαν αυστηρά την καταπάτηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, υπερασπίστηκαν έντονα το δίκαιο και χάραξαν ξεκάθαρα την ενεργή στάση που οφείλει κάθε λαός να αντιτάσσει στα δόλια παιγνίδια, τη στάση που καθένας οφείλει στον εαυτό του έτσι ώστε να μην αλλοτριωθεί.

Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι ” Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο, να γίνει δύναμη ζωής” ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΘΕΡΜΟΥ. Η φιλοξενία βαθύτατα ελληνική. Θερμές ευχαριστίες στη Διεύθυνση Μεσης Γενικης Εκπαίδευσης,  στη Διευθύντρια του σχολείου Ulla Tigkas Mustikainen στον Διευθυντή του Γυμνασίου Αγίου Κωνσταντίνου Grigoris Skiadas και στις εκπαιδευτικούς Νεκταρία Καραδήμα, στην Στεφανία Κουρτέση και στην Eleni Ioannidou.
Μία αγκαλιά ζεστή στα υπέροχα παιδιά του ορεινού αυτού  χωριού.

Το συλλογικό μας ποίημα εδώ:

“Δε λέει να ξημερώσει”

Είχε πανσέληνο όταν σε γνώρισα∙
Ψιθύρισα ένα μυστικό στον ώμο σου
και ένιωσα την ανάσα σου να τρέμει
«Πάντα με ηρεμούσε αυτή η λίμνη»
ήταν τα τελευταία σου λόγια Θερμό ποτάμι ο καημός
πόσο πολύ μου λείπεις
Απόψε
δε λέει να ξημερώσει
Κάστρο κλειστό βασανίζει το μυαλό μου
Πρόσφυγες στον δικό μας τόπο
Ένα παιχνίδι, μια αλήθεια σε ένα γεμάτο ημερολόγιο
Ήμουνα εκεί
Δεν έχω γράψει τίποτα
Ποιος έγραψε στίχους για μας
χωρίς εμάς;”

Και δεν τελειώνει εδώ η συγκίνηση. Μεταγνωστική εμπειρία με θέα τη λίμνη Τριχωνίδα. Διηγήματα, Θέατρο, μελοποίηση, Ζωγραφική, Ποίηση συνομιλούν παράλληλα με το: Δεν λέει να ξημερώσει” Ευγνώμονες για όλα τα συναισθήματα.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ